Απόδειξη της σημασίας που δίνουμε ορισμένοι από εμάς στον εαυτό μας, είναι ο
ειδικός όρος που δημιουργούμε κάθε φορά
γι αυτούς που ( νομίζουμε ) πως μας μισούν συλλογικά.
Μισέλληνες
Άλλη δουλειά
δεν είχαν κάνουν ο Κίσινγκερ κι ο
Ντισραέλι, η Μέρκελ κ.α. να ασχολούνται με τους Έλληνες.. πόσο
μάλιστα να μας μισήσουν.
Είναι σαν να πεις για ένα σκακιστή πως έχει ιδιαίτερο
μίσος για το πιόνι 2γ. Πιόνια είμαστε γι αυτούς. Ούτε φιλέλληνες είναι όταν μας
κάνουν καλό, ούτε μισέλληνες όταν μας βλάπτουν. Βλέπουν μόνο ίππους ,
στρατιώτες, πύργους κι αξιωματικούς.
Αυτός ο «μισελληνισμός»
είναι εκπληκτική ψυχολογική κατασκευή. Αποδυναμώνει κάθε κριτική εναντίον μας. Έτσι διαιρώντας τους γύρω μας, σε φιλέλληνες και μισέλληνες
βγάζουμε πολύ πονηρά τον εαυτό μας απ’ έξω.
Όλα αυτά είναι χαρακτηριστικά ανωριμότητας. Ο κόσμος από
μόνος του, ούτε μας μισεί ούτε μας αγαπά, είναι αδιάφορος. Εμείς μπορούμε να
τον κάνουμε να μας αγαπήσει.
Καιρός πια να μεγαλώσουμε..!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου