Πριν συμφωνήσω με το προηγούμενο κείμενο, χρειάζεται η παραδοχή, ότι τα προβλήματα είναι ντόπια και ότι μόνοι μας πρέπει να τα λύσουμε. Που σημαίνει, ότι μόνοι μας πρέπει να αλλάξουμε.
Είναι άκρα ταπείνωση να περιμένουνε να μας αλλάξουν άλλοι.
Μια σπουδαία αλλαγή για τη σημερινή ελληνική κοινωνία θα ήταν, για παράδειγμα, στην ιεράρχηση των αναγκών της να πάψει η επιδίωξη και η καλλιέργεια του φαίνεσθαι και να κυριαρχήσει το είμαι.
Οι αντικοινωνικές συμπεριφορές που παρατηρούμε δεν είναι προϊόν εθνικού χαρακτήρα. Ούτε γνώρισμα ενός λαού. Δεν είναι ένα στοιχείο της ταυτότητάς του.
Απλούστερα: Μια κακή νοοτροπία δεν είναι φυσικό ελάττωμα.
Εδώ θα μπορούσαν να παίξουν ρόλο τα τοπικά ΜΜΕ. Κι αν δεν το επιθυμούν δεν πειράζει. Έχουν ήδη κριθεί από την τοπική κοινωνία για την ανεπάρκεια τους. Με άλλα λόγια δεν τους ακούει κανείς.
Γιατί πρέπει να υπαγορεύουν αυτά, τις πρωτοβουλίες και τις πράξεις μας;
Ας ενώσουμε λοιπόν τις δυνάμεις μας προς αυτή την κατεύθυνση. Οι συνθήκες πλέον είναι ευνοϊκές.
Ας απαξιώσουμε όλες αυτές τις δυνάμεις, από όπου και αν προέρχονται, που συντηρούν για τους δικούς τους λόγους αυτή την κατάσταση.
Μέσα από την κρίση ο απλός Έλληνας γίνεται καλύτερος και τα «παράσιτα» είναι ευδιάκριτα.
Με το κείμενο αυτό προσυπογράφω την προτεινόμενη εκ μέρους σας εγρήγορση.
Σημασία έχει, πόσοι είναι οι καλοί και μ΄ αυτούς θα πρέπει να προχωρήσουμε.
Π. Λ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου