Η ΣΥΡΙΑ

Η   ανθρωπότητα μπαίνει σε μία ακόμα φάση ένοπλης σύρραξης. Αυτή τη φορά στη Συρία. Το ενδιαφέρον για τα γεγονότα είναι τεράστιο, όπως κάθε φορά που ξεσπά ένας πόλεμος. Ξεσπά; Λάθος λέξη. Κορυφώνεται είναι η σωστή. Ο πόλεμος, στο στάδιο που βρίσκεται στην εποχή μας ο παγκόσμιος καπιταλισμός δεν είναι μια στιγμή, δεν είναι ένα μεμονωμένο γεγονός.  Είναι ο κανόνας. Τα όπλα, οι σφαίρες, οι βόμβες, το αίμα, οι νεκροί, οι πρόσφυγες έρχονται, όταν κρίνεται πως ο πόλεμος δεν μπορεί να συνεχιστεί με «ειρηνικά» μέσα.

   Τα προσχήματα είναι λίγο-πολύ τα ίδια: Τρομοκρατία, καταπάτηση δημοκρατικών δικαιωμάτων και όποιο άλλο εξόφθαλμο ψέμα σκαρφιστεί η κάθε φορά διορισμένη ηγεσία των μεγάλων κρατών που αποφασίζουν.

Παρόμοιες είναι και οι αντιδράσεις των κρατών ή των λαών. Κάποιοι θεσμολάγνοι κρύβονται πίσω από αποφάσεις και τοποθετήσεις οργανισμών-φαντασμάτων, όπως το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Θαρρείς και η βόμβα που θα πέσει με την έγκριση του ΟΗΕ δεν θα σκοτώσει, δεν θα διαμελίσει, δεν θα καταστρέψει.

  Τα εγκλήματα του πολέμου σε κανέναν δεν αρέσουν, σε αντίθεση με αυτά της «ειρήνης», που βρίσκει κανείς επαρκείς δικαιολογίες για να τα καλύψει. Ο αποτροπιασμός όμως αυτός διαρκεί όσο ένα κλικ, όσο ένα βίντεο στις ειδήσεις. Τον διαδέχεται ο εφησυχασμός ότι εδώ έχουμε ειρήνη, με τον ίδιο τρόπο με τον οποίο ο καημένος, ο ταλαίπωρος άνθρωπος (χτες Αφγανός, Ιρακινός, σήμερα Σύριος) μετατρέπεται σε αλήτη, κλέφτη, δολοφόνο λαθρομετανάστη, που βρωμάει και ήρθε εδώ και μας έκλεψε την ευτυχία. Επιστρέφοντας στην ειρήνη μας, κάνουμε πως δεν βλέπουμε.

   Στραβοκοιτάζουμε όταν στα μάτια μας εκτυλίσσεται ο πιο στυγνός πόλεμος, αυτός των κοινωνικών τάξεων. Αυτός που οδηγεί σε κέρδη, πλούτο και χλιδή από τη μία και φτώχεια, πείνα, εξαθλίωση, αυτοκτονία, δολοφονίες και θανάτους από την άλλη. Κι αυτός πόλεμος είναι. Αν σου επιτρέπει να το αντιληφθείς  το Ipod,  η καταναλωτική φούσκα και η απολιτίκ θολούρα που σου επιβάλει να ντύνεσαι, να χτενίζεσαι, να συμπεριφέρεσαι και να ζεις, όπως επιτάσσουν οι ίδιοι που σήμερα σου λένε πόσο χρήσιμο για την ελευθερία και την δημοκρατία είναι να γεμίσουν με νεκρούς  τα νεκροταφεία με άψυχα κορμιά Σύριων.

 Ο πόλεμος είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να συμβεί. Αλλά και η ειρήνη τους δεν πάει πίσω…